Πως τρελαίνεσαι κάνοντας δίαιτα

Μας ενοχλούν τα παραπανίσια κιλά. Ψάχνουμε τροπους να απαλλαγούμε από αυτά άλλες φορές με τη βοήθεια ειδικών, κάποιες άλλες με αυτοσχέδιες δίαιτες γνωρίζοντας και εφαρμόζοντας πολλές από τις συμβουλές για την ισορροπημένη διατροφή. Για τους περισσότερους από εμάς ο ίδιος φαύλος κύκλος: δίαιτα, απώλεια βάρους, πρόσληψη βάρους, δίαιτα…

Όταν είμαστε σε δίαιτα, καταλήγουμε να σκεφτόμαστε το φαγητό περισσότερες φορές μέσα  στην ημέρα. Κάνουμε σκέψεις γύρω από τις τροφές που καταναλώσαμε, που πρόκειται να καταναλώσουμε, τον τρόπο παρασκευής τους, άλλοι μετράνε θερμίδες, κλπ. Αυτό είναι αναμενόμενο και λογικό στην αρχή, γιατί αλλάζουμε τις διατροφικές μας συνήθειες. Αλλά τι γίνεται όταν οι σκέψεις, τα συναισθήματα μας και γενικότερα ο ψυχολογικός μας κόσμος γυρνάει γύρω από το φαγητό και την εξωτερική μας εμφάνιση;

Τελικά μήπως η μανιώδης ενασχόληση με τη διατροφή  καταλήγει να μας καταρρακώνει ψυχικά με αρνητικά αποτελέσματα τόσο στο φυσικό μας σώμα όσο και στην ψυχική μας υγεία; Μήπως παχαίνουμε και δυστυχούμε επειδή νοιώθουμε ότι πρέπει να στερηθούμε τις αγαπημένες μας τροφές, καταλήγουμε να καταπιεζόμαστε ψυχολογικά και αντί να κάνουμε καλό στον εαυτό μας πετυχαίνουμε ακριβώς το αντίθετο;

Μη με παρεξηγήσετε. Δεν είμαι κατά της δίαιτας και της ισορροπημένης διατροφής. Μιλάω για την «τρέλα» των κιλών και της ζυγαριάς, την αρρώστια του καθρέφτη, το αδυνάτισμα ως αυτοσκοπό. Πως από μία κατάσταση που θα έπρεπε να μας βοηθήσει να νοιώσουμε υγιείς και ισορροπημένοι να βρισκόμαστε στα όρια του ψυχαναγκασμού. Και δεν αναφέρομαι στις διαταραχές πρόσληψης τροφής όπως είναι η βουλιμία και η ανορεξία. Μιλάω για τους ανθρώπους που παλεύουν με λίγα εώς πολλά κιλά, και που ακολουθώντας ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα διατροφής καταλήγουν να ζουν μόνιμα σε δίαιτα και ως αποτέλεσμα με αρνητική ψυχολογία.

Σας έχει συμβεί ποτέ να σκέφτεστε κάτι έντονα, δε μιλάω για την απλή καθημερινή σκέψη όπως για παράδειγμα την ώρα της εργασίας, μιλάω για αρνητικές σκέψεις που συνδέονται με αρνητικά συναισθήματα και στριφογυρίζουν στο μυαλό μας συνεχώς. Πολλές φορές αρκεί μια πρόσκληση σε γεύμα να μας αναστατώσει, να μας φοβίσει. Ειδικά όταν είμαστε σε πρόγραμμα δίαιτας. Φοβόμαστε να πάμε, σκεφτόμαστε ότι θα χαλάσουμε το πρόγραμμα μας, αισθανόμαστε άβολα να πούμε ότι είμαστε σε δίαιτα, άλλες φορές αγχωνόμαστε ότι θα μπούμε σε πειρασμό, καταλήγουμε να λέμε ψέμματα, και ακόμη χειρότερο απομακρυνόμαστε από φίλους και συγγενείς. Και ποιά είναι η αλήθεια; Απλά κάποιος μας κάλεσε σε γεύμα.

Είμαστε άνθρωποι. Έχουμε απίστευτη δύναμη μέσα μας. Αν θέλουμε να ζήσουμε ευτυχισμένοι και γαλήνιοι θα πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί μια απλή εξωτερική κατάσταση σαν κι αυτή να μας δημιουργεί ψυχολογικά προβλήματα. Ας είμαστε ειλικρινείς με την κατάσταση μας. Γιατί να ντρεπόμαστε για τις επιλογές μας; Ποιος θα μας κρίνει αν πούμε ότι είμαστε σε δίαιτα; Κι αν κάποιος διαφωνεί με αυτες γιατί να μας νοιάζει; Ή γιατί να φοβόμαστε να φάμε κάτι παραπάνω για μια ή και δύο φορές; Τι θα γίνει; Μήπως όλος αυτός ο φόβος δεν είναι τίποτα άλλο από μια προβολή του νου στο μέλλον; Κι αν πάρουμε κανά κιλό τι έγινε; Βάζουμε στόχους στη ζωή μας, είναι φυσιολογικό, αλλά γιατί να μας επηρεάζει τόσο πολύ το αποτέλεσμα;

Γενικά είμαστε ελεύθεροι ή δεν είμαστε; Και ποιός βάζει τα όρια στην ελευθερία μας; (μιλάμε πάντα για τη ψυχολογική μας ελευθερία). Ας το σκεφτούμε λίγο. Αν πιστέυουμε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά, τότε θα παραμείνουμε φυλακισμένοι στις ίδιες σκέψεις και στα ίδια συναισθήματα. Αλλά αν έστω και μια μικρούλα φωνούλα μέσα μας θέλει να επαναστατήσει, τότε ας το συζητήσουμε.

Φίλοι μου είμαστε ελεύθεροι (είμαστε;). Είμαστε αποτέλεσμα των επιλογών μας. Κάθε λεπτό που περνάει, μέσα στο μυαλό μας αποφασίζουμε την επόμενη κίνηση μας. Αν θέλουμε να αποκτήσουμε ένα αδύνατο και υγιές σώμα μπορούμε. Αν θέλουμε να κάνουμε ένα διάλλειμα από τη δίαιτα τότε ας κάνουμε! Ας μην αφήσουμε ένα πιάτο φαι να μας ορίζει τη ζωή, ούτε ένα νούμερο στη ζυγαριά να μας προκαλεί πανικό. Ας σεβαστούμε λίγο την υπαρξή μας.

Προσωπικά με έχει βοηθήσει να παρατηρώ τη ψυχολογία μου και τις αντιδράσεις μου σε σχέση με τα εξωτερικά γεγονότα. Μπορούμε να αλλάξουμε τη σχέση μας με το φαγητό αλλά και με τα πάντα! Δε μιλάω για θεωρία αλλά για πράξη! Το σκέφτομαι κάθε φορά που ζυγίζομαι. Είναι απλά ένα νούμερο! Είμαστε εμείς, το σώμα μας, πάνω σε ένα μηχάνημα. Αυτή είναι η αλήθεια. Όλα τα υπόλοιπα σχετίζονται με τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε το κόσμο, ο τρόπος σκέψης μας και οι φαντασιώσεις μας! Παρατηρήστε το και θα το καταλάβετε.

Επιθυμίες, φαντασιώσεις, φόβοι, σκέψεις. Με ποιόν θα πάμε; Κάποιοι πάμε με τους φόβους, κάποιοι με τις επιθυμίες. Ας γνωρίζουμε τουλάχιστον τι κάνουμε και γιατί το κάνουμε. Αλλά ας μη μείνουμε φυλακισμένοι σε ό,τι κι αν αποφασίσουμε. Ας μη ξεχνάμε ότι ζούμε.