Αποφασίσαμε μετά από πολύ σκέψη να μπούμε σε ένα πρόγραμμα διατροφής γιατί δεν πάει άλλο! Δεν μπαίνουμε στα αγαπημένα μας ρούχα, είμαστε δυσκίνητοι, δεν αντέχουμε άλλο το είδωλό μας στον καθρέφτη... Η πρώτη μας σκέψη είναι "μα πως έχω γίνει έτσι"; Το πήραμε απόφαση!
Τί κάνουμε από εκεί και πέρα; Το ανακοινώνουμε στην οικογένεια μας; Στους φίλους μας; Στους συναδέλφους μας; Εσείς τι λέτε;
Προσωπικά, όσες φορές αποφάσισα να κάνω κάτι δύσκολο αλλά καλό για εμένα, όπως διατροφή, όσες φορές το είπα στους γύρω μου άκουσα πολλά και διαφορετικά σχόλια όπως "είσαι μια χαρά σε αυτά τα κιλά", "είναι δύσκολο αυτή τη περίοδο δεν θα τα καταφέρεις" και το χειρότερο που έχω ακούσει να λένε: "Εσύ; δεν μπορείς είσαι πολύ αδύναμη". Σας έχει τύχει να ακούσετε αντίστοιχα σχόλια; Εκείνες τις στιγμές είναι πραγματικά σαν κάποιος να μας "κόβει τα φτερά".
Έτσι λοιπόν, μετά από τέτοιου είδους εμπειρίες, σταμάτησα να λέω τους σκοπούς μου και τα σχέδια μου στους άλλους. Οι άνθρωποι πολλές φορές ζηλεύουν, αποδοκιμάζουν αλλά και υποτιμούν τους γύρω τους. Το έχετε παρατηρήσει; Φτάνει μια ματιά ή ένα κακόβουλο σχόλιο να μας κάνει να αισθανθούμε άσχημα!
Ας μιλήσουμε τώρα για τα προβλήματα που δημιουργούνται στο μυαλό μας, όπως για παράδειγμα όταν μας καλούν σε ένα γιορτινό τραπέζι ή μας προσφέρουν ένα γλυκό... Να πάω στο τραπέζι που με κάλεσαν; Τι θα φάω; Τί να κάνω όταν μου προσφέρουν γλυκό; Να πω όχι ή να το πάρω; Θα καταλάβουν ότι κάνω διατροφή; Πως να πω όχι όταν θα μου προσφέρουν και άλλο πιάτο; Πως να είμαι ευγενικός-ευγενική χωρίς να προσβάλω τον άλλο, αλλά και να μην φάω με το ζόρι; Πως θα φανώ στους γύρω μου; Θα με σχολιάσουν; Θα με πουν ακατάδεκτη; Μίζερη;
Έτσι ξεκινάνε οι σκέψεις που μας αγχώνουν και μας φοβίζουν. Η πραγματικότητα βέβαια είναι ότι σχεδόν κανείς δεν σας παρατηρεί καθώς όλοι είναι στο μικρόκοσμό τους, ακριβώς όπως και εμείς! Ένας μικρόκοσμος στο μυαλό μας! Τέτοιου είδους προβλήματα γεννιούνται στο μυαλό μας και αν το έχετε παρατηρήσει θα συμφωνήσετε μαζί μου. Η πραγματικότητα είναι σαν το "ανέκδοτο με το γρύλο"... οι περισσότεροι είναι βυθισμένοι στις σκέψεις τους και στον μικρόκοσμο τους και πολύ σπάνια ασχολούνται με τα πράγματα που πιστεύουμε ότι βλέπουν σε εμάς. Αλήθεια!
Ας δούμε όμως τώρα πως θα αντιμετωπίσουμε πρακτικά τις αληθινές εξωτερικές καταστάσεις.
Προσωπικά πηγαίνω στα περισσότερα τραπέζια όταν με καλούν. Το θέμα είναι να αντιμετωπίζουμε τους φόβους μας και επειδή σαν ειδικός μιλάω για εγκράτεια, δεν μου προσφέρει απολύτως τίποτα το να αποφεύγω τις κοινωνικές εκδηλώσεις. Το αντίθετο θα έλεγα, είναι μία ευκαιρία για να παρατηρήσω τη σχέση μου με το φαγητό. Σιγά μην φοβηθώ!
Πριν πάω σε ένα τραπέζι με φαγητό, αν είναι βράδυ, φροντίζω να φάω ένα μικρό γεύμα το μεσημέρι.
Παλιά έκανα το λάθος να μένω εντελώς νηστική, με αποτέλεσμα να τρώω με απίστευτη πείνα τα πάντα-όλα στο τραπέζι! Τώρα λοιπόν, ένα τοστάκι ή 1 αυγουλάκι βραστό με λίγο τυρί και 1-2 φρυγανιές το μεσημέρι με βοηθούν να φάω σαν άνθρωπος το βράδυ. Αλήθεια τώρα, αν μείνω νηστική όλη μέρα, ούτε τη γεύση του φαγητού δεν καταλαβαίνω το βράδυ. Άσε που δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα άλλο πέρα από φαγητό! Οπότε, φάτε κάτι λίγο και ελαφρύ νωρίς το μεσημέρι και μην μένετε νηστικοί.
Βρίσκομαι λοιπόν σε ένα γιορτινό τραπέζι με μπουφέ... εκεί θολώνει αρχικά το μάτι, καθώς η λαιμαργία ξεκινάει από τις αισθήσεις. Είπαμε, εγκρατής σε πειρασμούς, όχι στο σπίτι μας κλειδωμένοι με άδειο ψυγείο!
Έρχεται η οικοδέσποινα με μεγάλη χαρά και μας προσφέρει για αρχή ένα ποτό και γλυκάκι, όπως π.χ. σοκολατάκι. Τι κάνω; Εννοείτε ότι το παίρνω με μεγάλη χαρά! Αν πω "όχι ευχαριστώ προσέχω", συνήθως θα πέσουν να με φάνε, αλήθεια σας λέω! Τί κάνω λοιπόν; Ή τρώω μια μικρή μπουκιά ή το αφήνω δίπλα στο ποτήρι μου με το ποτό διακριτικά. Αν η οικοδέσποινα (ή ο οικοδεσπότης) με κοιτάζει επίμονα, ξεκινάω συζήτηση του στυλ "Είναι πανέμορφα στολισμένο το σπίτι σας! Τί κάνουν τα παιδιά;" κλπ. Έτσι είμαστε όλοι χαρούμενοι και μπορεί να αποφύγω αμήχανες καταστάσεις.
Χιλιάδες πειρασμοί τριγύρω μας, πριν το φαγητό! Πατατάκια, ξηροί καρποί, σοκολατάκια, αλκοόλ όπως λικέρ, κρασί, κοκτέιλ, καναπεδάκια, αναψυκτικά κλπ. Προσωπικά, συνήθως πίνω λίγο κρασί και πολλές φορές αποφεύγω να ακουμπήσω οτιδήποτε! Ειδικά την περίοδο εορτών όπως τα Χριστούγεννα, βομβαρδιζόμαστε με μυρωδιές, εικόνες, αναμνήσεις και αισθήσεις! Παντού μελομακάρονα, δίπλες, κουραμπιέδες, σοκολατάκια κλπ. Φυσικά δεν φανατιζόμαστε! Αμα δω το μελομακάρονο και μου αρέσει θα το φάω. Σταματάω όμως στο 1!
Και τώρα ήρθε η ώρα του μπουφέ... Εδώ τώρα είναι μια ώρα δύσκολη (χαχαχα)! Πως να μην ζαλιστουμε; Συνήθως θέλω να δοκιμάσω τα πάντα! Το κόλπο είναι μικρή ποσότητα στα πολύ λιπαρα φαγητα όπως π.χ. στα κανελόνια και στα ζυμαρικά και αρκετή στα κρέατα ή στις σαλάτες. Γεμίζω ένα πιάτο και σε αυτό θα περιοριστώ, γιατί είμαι (και) πονηρή και θέλω να αφήσω "χώρο" στο στομάχι για λίγο γλυκό! Με αυτόν τον τρόπο δεν θα στερηθώ τίποτα και θα δοκιμάσω σχεδόν από όλα.
Λόγω επαγγέλματος, πολλές φορές στα τραπέζια οι άνθρωποι παρατηρούν τί τρώω, τι επιλέγω, τί πίνω, και καμιά φορά με μιμούνται! Πάντα το αντιμετωπίζω με χιούμορ! Σου λέει "Διατροφολόγος είναι, ας φάω ότι τρώει" ή "Αφού η Τζένη δεν ηπιε και δεύτερο ποτήρι κρασί, δεν θα πιω και εγώ!". Φυσικά και ζητάνε τις συμβουλές μου, αλλά πολύ συχνά με μιμούνται. Φυσικά, εμείς οι άνθρωποι το παράδειγμα βλέπουμε, αλλά ως ένα σημείο. Παρατηρήστε τον εαυτό σας! Ότι μου είναι εύκολο εμένα μπορεί να σας είναι δύσκολο και ότι φαίνεται σε εμένα βουνό μπορεί για εσάς να είναι παιχνιδάκι!
Μετά λοιπόν από μια μέρα φαγητού, ιδιαίτερα βραδινού γεύματος, ακολουθεί συνήθως μια μέρα με αυξημένη όρεξη. Εδώ λοιπόν θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Την επόμενη ημέρα θα προσέξουμε την ποιότητα και την ποσότητα του φαγητού μας. Ο μεγαλύτερος εχθρός είναι η σκέψη "έλα μωρέ ας φάω και σήμερα και τί έγινε;". Σαμποτάρουμε τον εαυτό μας έτσι! Ξέρουμε όλοι πολύ καλά τι γίνεται: Τρώμε ξανά και ξανά! Συμβουλεύω να προσέξουμε πολύ τη διατροφή μας την επόμενη ημέρα, να πιούμε άφθονα υγρά και να φάμε για π.χ. μία ομελέτα ή μία τονοσαλάτα ή μια ελαφριά σούπα.
Τέλος, για να κλείσω αυτό το άρθρο, θέλω να πω ότι οι γιορτινές ημέρες όπως π.χ. η περίοδος των Χριστουγέννων ή το Πάσχα, δεν είναι κατάλληλες για να ακολουθήσουμε αυστηρή διατροφή, εκτός και αν υπάρχει σημαντικός λόγος όπως κάποιο πρόβλημα υγείας.
Γενικά τις ημέρες αυτές συμβουλεύω τους ανθρώπους που συνεργάζομαι να προσέξουν λίγο και να έχουν σαν στόχο να διατηρηθούν στο βάρος τους ή να μην πάρουν πάνω από 1-2 κιλά (το μέγιστο), που συνήθως δεν είναι λίπος, αλλά κατακράτηση. Να μην ξεχνάμε ότι για να πάρουμε 1 κιλό λίπος, πρέπει να καταναλώσουμε 7000 θερμίδες παραπάνω από αυτές που χρειαζόμαστε για να επιβιώσουμε μέσα στην εβδομάδα, το οποίο είναι αρκετά μεγάλη ποσότητα φαγητού. Το αναφέρω γιατί πολλοί άνθρωποι με ρωτάνε αν θα παχύνουν τρώγοντας 1-2 μελομακάρονα. Όχι, δεν μας παχαίνουν 1-2 μικρές ατασθαλίες, μας παχαίνει το να κάνουμε ΣΥΝΕΧΕΙΑ ατασθαλίες, κάθε μέρα!
