Μιλώντας καθαρά από προσωπική εμπειρία και στην προσπάθεια μου να απαλλαγώ από βλαβερές συνήθειες που κάθε λογικός άνθρωπος αντιμετωπίζει, βρέθηκα αντιμέτωπη με τον εαυτό μου και άρχισα να σκέφτομαι βαθιά και ουσιαστικά.
Παρ’όλο που ξεκινούσα τις προσπάθειες μου οπλισμένη με ΤΕΡΑΣΤΙΑ θέληση παρατήρησα την δύναμη της φαντασίας μου, όχι αυτής που χρησιμοποιούμε καθημερινά προκειμένου να δημιουργήσουμε κάτι, αλλά εκείνης που “τρέχει” ή που έρχεται να μας αποσπάσει από τον σκοπό μας. Συγκεκριμένα θα την ονόμαζα “αρνητική”.
Κάποιοι από εμάς φανταζόμαστε αποτυχίες και δυστυχίες, κάποιοι φοβόμαστε να εκφράσουμε την άποψη μας, κάποιοι φοβόμαστε την παραλία και τα “περίεργα” βλέμματα, κάποιοι φοβόμαστε την κριτική, κάποιοι έχουμε ακλόνητα πιστεύω σχετικά με τον εαυτό μας και είμαστε απόλυτοι και επιθετικοί όταν ακούμε κάτι διαφορετικό. Είναι ατελείωτα τα παραδείγματα που θα μπορούσαμε να δώσουμε σε σχέση με την φαντασία μας.
Έτσι λοιπόν, με καθαρή αυτοπαρατήση χωρίς να με κρίνω, συνειδητοποίησα ότι ενώ ήθελα να αλλάξω μια συνήθεια, έπιασα το μυαλό μου να “ταξιδεύει” σε μια μελλοντική κατάσταση όπου έχω ήδη αποτύχει και τα έχω παρατήσει. Σκέψεις όπως “δε γίνεται”, “είναι πολύ δύσκολο”, “είσαι μεγάλη σε ηλικία” και σκηνές όπου φανταζόμουν δυσκολίες και αποτυχίες. Βγαίνοντας λοιπόν σιγά σιγά από το τριπάκι της αρνητικής φαντασίας σκέφτηκα ότι δε θέλω να είμαι έρμαιο της και να με διοικεί.
Κατάλαβα ότι είναι όλα ψέματα αυτά που μου λέει και είναι ο χειρότερος εχθρός μου. Δεν έγινε απότομα, αλλά σταδιακά, την ώρα που φανταζόμουν κάτι αρνητικό έλεγα στον εαυτό μου ότι δεν ισχύει (και όντως δεν ισχύει παρατηρείστε το, κανείς δεν μπορεί να μας βάλει όρια στο τι μπορούμε να κάνουμε). Κι έτσι συνειδητοποίησα ότι όταν ΔΕΝ πήγαινα με την αρνητική φαντασία και ερχόμουν στο εδώ και τώρα, έπαιρνα τεράστια δύναμη και μου ήταν πιο εύκολο να αλλάξω ότι δεν μου άρεσε.
Ένα απλό παράδειγμα στη διατροφή είναι όταν θέλουμε να φάμε κάτι που θα μας ωφελήσει πραγματικά, και φανταζόμαστε άλλα φαγητά την ώρα που τρώμε ή αργότερα και το μυαλό μας στριφογυρνάει σε σουβλάκια ή πίτσα (ή ότι επιθυμεί ο καθένας).
Στην αρχή, απομυθοποίησα τα “απαγορευμένα” φαγητά και έτρωγα που και που. Μετά, όταν μου ξαναερχόταν η επιθυμία και η φαντασία, απασχολούσα το μυαλό μου με κάτι πιο εποικοδομητικό. Άρχισα να περπατάω, να διαβάζω, να δουλεύω ή ότι ευχαριστεί τον καθένα και έτσι η “αξία” του φαγητού έχασε τη δυναμή της. Σταμάτησα να είμαι σκλάβος του φαγητού και επέλεγα ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ότι μου έκανε καλό και άκουγα το σώμα μου και όχι το μυαλό μου.
Απέκτησα αυτοπεποίθηση και δύναμη. Επίσης, με την αυτοπαρατήρηση συνειδητοποίησα ότι ήμουν ο χειρότερος κριτής του εαυτού μου, αλλά και πολύπλοκος σαν άνθρωπος.
Ένα άλλο παράδειγμα που σχετίζεται με την αρνητική φαντασία και πως να την αντιμετωπίσουμε, είναι το παράδειγμα του καπνιστή που ενώ αποφασίζει να το κόψει ή να το ελλατώσει πολλές φορές φαντάζεται ότι δεν θα τα καταφέρει και στο μυαλό του φαντάζεται ότι είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να πιει καφέ χωρίς τσιγάρο. Και αυτό είναι ένα τεράστιο ψέμα που λέει στον εαυτό του η φαντασία του.
Πολλές φορές δεν κάνουμε τίποτα και μένουμε στάσιμοι καθαρά επειδή δεν μπορούμε να φανταστούμε πόση δύναμη έχουμε. Παρατηρείστε τις σκέψεις σας και την φαντασία σας και θα καταλάβετε τι εννοώ.
Αυτό που με βοήθησε πραγματικά στο να κάνω αλλαγές στη ζωή μου και θα ήθελα να το μοιραστώ ήταν η δημιουργική φαντασία. Αυτή που έχουμε όλοι μας. Η δημιουργική φαντασία έχει τρομερή δύναμη. Μπορεί να το καταλάβει κανείς φέρνοντας στο νού του να τρώει ένα λεμόνι. Η φαντασία θα επηρεάσει άμεσα το σώμα του και θα του τρέξουν τα σάλια. Σκεφτείτε πόσο κακό μας κάνει η αρνητική φαντασία. Έτσι σιγά σιγά με τη δημιουργική φαντασία, έκανα πράγματα που δεν είχα φανταστεί πριν.
Στην αρχή υπήρχε μεγάλη αντίσταση και άρχισα με μικρά βήματα. Εκεί που βαριόμουν να μαγειρέψω κάτι ελαφρύ, νόστιμο και υγιεινό και σκεφτόμουν να παραγγείλω απ’έξω, πήγαινα κόντρα στη βαρεμάρα και μαγείρευα. Και μετά ένοιωθα πολύ καλύτερα.
Σταδιακά έκανα μικρές αλλαγές, μέχρι που έγιναν μεγάλες. Έγινα πιο ενεργητική και πιο υγιής επειδή το φανταζόμουν. Και σταμάτησα να λέω ψέματα στον εαυτο μου, όπως “έτσι είμαι και δε γίνεται”.
Και επειδή το έκανα εγώ που δεν “φύτρωσα” σκέφτηκα ότι μπορεί ο καθένας.
Σας προκαλώ να αυτοπαρατηρηθείτε. Θα δείτε ότι πολλές φορές ζείτε μέσα στην αρνητική φαντασία σας και κάνετε πολλά πράγματα μηχανικά κάθε μέρα. Και ενώ θέλετε να αλλάξετε, υπάρχει μεγάλη αντίσταση μέσα σας. Ο άνθρωπος όμως μπορεί να κάνει τα πάντα και μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο και να σταματήσει να ζει στο μικροκοσμό του, στις ιδιες σκέψεις και στις ίδιες
πράξεις. Θα δείτε μεγάλες αλλαγές στη ζωή σας.
